سرهنگ خلبان حجت‌الاسلام حسینی:
حفظ همزمان لباس روحانیت و خلبانی بسیار مشکل بود/ ماجرای ابراز رضایت صیادشیرازی
سرهنگ خلبان حجت‌الاسلام سیدنورالدین حسینی همزمان با شرکت در عملیات‌ها به تحصیل علوم حوزوی نیز مشغول بود و با پشتکار خود توانست ملبس به دو لباس پرواز روح و جسم شود.
* در ابتدا بفرمایید از کی و چگونه وارد ارتش و هوانیروز شدید.
از آنجاییکه که در یک خانواده متدین و روحانی متولد شده بودم پدرم علاقمند بود که فرزندانش نیز در رشته علوم حوزوی تحصیل کنند و من نیز پس از پایان دوره دبیرستان در شیراز مشغول به تحصیل دروس حوزوی بودم که عشق و علاقه به پرواز موجب شد تا در سال 54 وارد ارتش و هوانیروز شده و پس از پایان دوره های آموزشی، خلبان هلیکوپتر کبری شوم. البته بدلیل اینکه پدرم دوست نداشت که به رژیم پهلوی خدمت کنم از من می خواست تا خلبانی را رها کرده و به تحصیل علوم حوزوی بپردازم.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی قصد داشتم خلبانی را رها کرده و به تحصیل بپردازم که بلافاصله با شروع جنگ کردستان و پس از آن جنگ تحمیلی و نیاز کشور به خلبان به توصیه پدر در هوانیروز ماندگار شدم و این توفیقی بود که خداوند شامل حال بنده کرده بود تا بتوانم در جمع دوستان و در کنار مردم از کشور اسلامی دفاع کنم.
* چگونه همزمان با وجود خلبان بودن مشغول ادامه تحصیل بودید؟
همزمان با شرکت در عملیات ها به تحصیل علوم حوزوی نیز مشغول بودم سعی می کردم از فرصت ها نهایت استفاده را ببرم در ساعات غیر پرواز مطالعه می کردم تا اینکه در بهار سال 61 ملبس به لباس روحانیت شدم و پس از آن نیز همزمان با دو لباس مشغول خدمت شدم که در موقع پرواز لباس خلبانی و دیگر اوقات لباس روحانیت بر تن داشتم.
