تفاوت شادی واقعی و شادی خیالی - برکات جلسات و هیئتهای مذهبی و دوستیابی
تنها داروی واقعی افسردگی و خمودی شرکت در کلاس مناجات و بندگی الهی و عشق اهل البیت علیهم السلام و گریه با معرفت بر حسین علیه السلام
یکی از جذابیتهای بسیار مناسب زندگی افراد مذهبی شرکت در مراسمات مذهبی و حضور در هیئات مذهبی و استماع سخنرانی روحانیون محترم و معزز است که همیشه مورد علاقه مردم بوده و همواره در راه ترویج معارف اهل البیت تاثیر گذار بوده و هستند .
هیئتهای خانگی
تاثیر گذاری شرکت در جلسات و هیئتهای مذهبی گاه بقدری زیاد است که بعد از مراسمات ،افراد بقدری احساس سبکی و لذت می کنند و چنان در وجود خود شادی و نشاط را درک می کنند که گویی تازه متواد شده و انگار نه انگار در مجلس عزای امام حسین علیه السلام شرکت داشته اند.
البته از دید روانشناسان گریه خود به خود دارای آثاری است اما آثار شرکت در مجالس و هیئات فقط بخاطر گریه و اشک نیست . در مجالس مذهبی عنصر تعیین کننده ای وجود دارد بنام معرفت و شناخت ؛ معرفت یعنی درک و شناختی که منجر به علاقه شما و ارادت قلبی و عقلی به محبوب می شود. وقتی از سر عشق و ارادت قلبی که توام
با شناخت عقلی است به عشق پروردگار و از روی دلتنگی با خداوند مناجات می کنید
و بهترین مخلوقات الهی که رسول خدا و فرزندان رسول خدا هستند را شفیع پروردگار برای بخشش و استجابت قرار می دهید آنموقع است که اشک معرفت خیز انسان
گره های اساسی را می گشاید و دلهای فسرده و غم گرفته و مشکلات سخت را باز و برطرف می کند و این است سر شادابی بعد از مجالس گریه بر اباعبدالله الحسین و توسلات و مناجاتها و نشاط اولیاء خدا بعد از نماز شب و شارژ بودن و نشاط آنها در طول روز .
ما باید بجای فرافکنی به علل اصلی دل گرفتگی و افسرگی توجه کنیم مشکل اصلی ما دورشدن از دین و ترویج خرافه گرایی و گناه در جامعه است گناهی که به تصریح روایات و قرآن کریم ضد شادی ضد اقتصاد و ضد سلامت است گناه روزی را کم می کند برکت را می برد شادی را می کشد ارتباطات افراد را سرد و بی روح می کند گناه افسردگی و دلمردگی می آورد.
اگر کمی مطالعه و تجربه شخصی در امر دین داشته باشید و با افراد باایمان به معنای واقعی نه مصنوعی رفت و آمد کنید آثار شگرف دینداری و ایمان را در نشاط افراد و خانواده ها خواهید دید.
از دیگر برکات شرکت در مجالس اهل البیت یافتن بهترین و وفادارترین دوستان در راه محبت اهل البیت علیهم السلام است که مادای که این دوستی در راه رضای الهی و بدور از سلیقه های شخصی و غفلتها باشد پرخیر و برکت و همیشگی خواهد بود. عمر این دوستیها گاه اندازه تمام عمر فرد و بلکه دامنه آن تا بهشت الهی است آنگونه که در پیمان برادری در عید غدیر به آن اشاره شده.
یکی از علتهای مهم افسردگی نداشتن دوستان صالح و صادق و با وفاست که در سختیها و خوشیها و به اصلاح رفیق گرمابه و گلستان انسان باشند؛ آیا تاکنون به این موضوع اندیشیده اید که علت اصلی و مهم افسردگی تنهایی است و علت اصلی تنهایی نداشتن مونس بوده و نداشتن مونس بخاطر فقدان و نداشتن دوستان مناسب و دلسوز است؟ والبته که بهترین دوستان ،معتقدترین افراد در دین و باتقواترین آنها هستند چرا که افراد با تقوا هرگز به دوستان خود خیانت نمی کنند.
دوستی در هیئات از کودکی تا پیری
ایتارگری گذشت ارتباط گسترده با اجتماع مجالس و هیئتها ایجاد زمینه روانی اعتماد به نفس و به اصلاح دقیق تر اعتماد به خدا، ایجاد روحیه معاشرتی و روابط عمومی مناسب، روانشناسی عملی اجتماعی و بسیاری دیگر نیز از برکات هیئتهای مذهبی است.
در گذشته بسیاری از منازل جلسات مذهبی و روضه های ماهیانه یا هفتگی در منازل داشته و البته تاکنون این سنت در خانواده های مذهبی حفظ شده ولی زندگی مدرن شهرنشینی و دنیا زدگی و غفلتها و مشکلات، این توفیق را از بسیاری گرفته.
هنوز هم در بسیاری از کشورهای دنیا که شیعیان بصورت اجتماعات محدود زندگی می کنند مانند اروپا و امریکا و کشورهای دیگر به برکت همین مجالس شیعیان هم بار معنوی و نشاط ایمانی خود و خانواده خود را حفظ می کنند و هم با دیدار دوستان نشاط و شادابی خود را صد چندان می کنند و برای زندگی سرد و ماشینی امروز توشه ها می گیرند.
راستی جلسات خانگی را جدی تر بگیریم و سعی کنیم حداقل ماهی یکبار جلسه روضه ای ولو مختصر و ساده در منزل خود برگزار کنیم تا ما هم از کاروان عشاق اباعبدالله جا نماییم واز این لذت معنوی و مادی عظیم که به قول معروف تا نخوری ندانی بهره مند گردیم.
گاه ما در درک صحیح از دین دچار لکنت و تعلل شده ایم والا دین ، ارتباط معنوی با اهل البیت علیهم السلام، روضه و مجالس وعظ و ارتباط با روحانیت اصیل ولایی و افراد با ایمان ،نه تنها ملال آور نیستند بلکه منبعی از انرژی برای نشاط و پویایی و لذت معنوی و مادی سالم است.
نشاط و شادی خیالی که برخی از ما در آواز و مصنوعات خیالی مانند لهو و لعب نفسانی جستجو می کنیم در واقع همان مخدر و مسکن است که اصل درد را کتمان می کنند ولی سرخوشی خیالی چون افراد مست بر انسان عارض می کنند که پس از هوشیاری چنان بلا و امراضی را بر ما مستولی می کنند که به شماره نمی آیند مشکلات مغز و اعصاب و روان پریشی، ایدز و ... که بر اثر مصرف مواد مخدر قدیمی و جدید مشروبات ،ارتباطات شیطانی جنسی و دوستی های خلاف شریعت و ... همه و همه گوشه هایی از آثار نامبارک تسلیم شدن مقابل امیال و لذتهای نفسانی است که اراده و انسانیت و روح انسان را به بردگی می کشند.
ولی نشاط دین واقعی عمیق طولانی و درمان گر و شیرین است و صد البته تنوع و تفریحات سالم و موسیقی غیر لهوی و موافق شرع ، ورزشهای مفرح و غیره در اندازه متعارف اشکالی ندارد.
