گناه نابخشودنی مریلا زارعی چیست؟ چرایی برخوردهای مشکوک در سال فرهنگ

به مناسبت تقارن معنادار درگذشت «لورن باکال» با اتفاقات تلخ هشتمین جشن منتقدان؛

گناه‌های نابخشودنی مریلا زارعی، در شب یادبود لورن باکال و جوزف مک‌کارتی!/ چرا میرغضب سینمای ایران عصبانی است؟

محمدرضا رضاپور-گروه فرهنگی رجانیوز: گاهی اوقات، اتفاقات یک چهارشنبه شب گرم مهتابی کافی است تا یقین پیدا کنید «تاریخ تکرار می‌شود؛»، گرچه ممکن است یک سر این اتفاقات، در خانه «لورن باکال» -ستاره سال‌های دور هالیوود- در ساختمان مشهور داکوتای نیویورک و سر دیگر آن در هشتمین جشن انجمن نویسندگان و منتقدان سینمای ایران در ایوان شمس تهران باشد.

بیاید فعالیت‌های خانم زارعی در یک سال گذشته را فهرست کنیم تا شاید خطای مستحقِ تنبیه موردنظر «ناظم خودخوانده‌»ی سینمای ایران را –که از این به بعد با عنوان «میرغضب» از آن یاد خواهم کرد- بیابیم:

1-بازی در نقش یک زن کُرد در فیلم «چ» مربوط به 48 ساعت از زندگی شهید چمران در غائله‌ی پاوه

2-بازی با زبان روزه در نقش مادر شهید در فیلم «شیار143»

3-حضور در جشنواره‌ی فیلم فجر

4-گریه در نشست مطبوعاتی فیلم «شیار143» در جشنواره‌ِ فیلم فجر به دلیل بازخورد مثبت تماشاگران در سالن رسانه‌ها

اشک‌های مریلا زاراعی در نشست خبری فیلم «شیار 143» در جشنواره سی و دوم فجر

5-دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن به‌خاطر بازی فیلم «شیار143» و تقدیم آن به مادران شهید: «سیمرغ برای من اشک مادری است که سال‌ها در انتظار بازگشت حتی یک بند انگشت فرزندش است»

6-دریافت عنوان خادم افتخاری حرم حضرت معصومه^(س)

7-حضور در راهپیمایی روز قدس و واکنش نسبت به کاسب‌کارانه‌بودن کمپین‌های دوپهلوی حمایتی برخی از هنرمندان

 

حضور «مریلا زارعی» در راهپیمایی روز قدس

منبع مطلب