یاد امام حسین علیه السلام قلب خسته آدمی را آرام می کند و انصافا دارویی موثر تر از گریه بر سیدالشهدا ع برای درمان آلام و اندوه و افسردگی و باز شدن گره ها نیست.
از برکات و معجزات عجیب گریه به سیدالشهدا این است که با وجود ظاهر گریان زائران در عزاداری حضرت؛ به تجربه ثابت شده معمولا بعد از مراسم عزاداری برای آن حضرت؛ آرامش و شادی عجیبی نصیب انسان می شود که تمام غصه ها و اندوه ها را می شوید آرامش و شادی عجیبی که با نشاط و شادابی و لذات دنیا قابل مقایسه نیست.
این حقیقت را می توانید بعد از اتمام عزاداریها و روضه های مجالس اهل البیت علیهم السلام در تمام هیئات و تکایا که عاشقانه و مخلصانه برای مظلومیت سالار شهیدان اشک می ریزند مشاهده کنید و در واقع گریه بر حسین ع دوای درد بشر افسرده امروز است.
اماآیا اگر کسی فرصت و شرایط حضور در چنین مجالسی را نیافت نمی تواند ازاین برکات بهره مند گردد؟
پاسخ این است که خیر ؛ می توان با تشکیل مجالس روضه شخصی در جمع فامیل و دوستان و یا محله و یا ایجاد هیئت های عزاداری و اگر آن هم نشد جلسات روضه در منزل و اعضای خانواده و اگر آنهم نشد برگزاری روضه شخصی برای خود قدری از این دریای بی کران عشق الهی را چشید.
گوش دل دادن به نوای نوار و فایلهای روضه مداحان با اخلاص اهل البیت علیهم السلام و همنوایی باا آنها و دل سپردن به عشق اهل البیت علیهم السلام و امام حسین علیه السلام می تواند عنایات و توجهات حضرت ولی عصر عج الله تعالی فرجه الشریف و الطاف الهی را به ارمغن آورد و صد البته بشرط اینکه با توجه و حضور قلب و حتی المقدور اشک بر مصائب و مظلومیت ایشان باشد.
این حقیقت آنقدر واضح و آشکار است که اگر کسی یکبار هم آنرا چشیده باشد نمی تواند انکار کند و البته کسانی که علاقه ای به اهل البت ع و خاندان رسول خدا ندارند هرگز نمی توانند این حقیقت روشن را درک کنند حقیقتی که حتی اگر بجهت امتحان این سر الهی هم آنرا تجربه کنند بسیار شگفت انگیز و منقلب کننده خواهد بود!
برگزاری مجالس عزاداری امام حسین علیه السلام از سوی مسیحیان و بوائیان و اهل تسنن و بسیاری از ادیان دیگر هر چند بصورت بسیار ناقص تر ؛ اما گویای درک و تجربه این حقیقت تابناک حتی برای غیرمسلمانان است.
بیهوده نبوده است که برخی بزرگان ما در گذشته مانند بعضی از مراجع عظیم الشان و علما ؛ ابتدای درس روزانه خود را با روضه امام حسین علیه السلام شروع می کردند و حتی بعض محبین اهل الیت علیهم السلام محرومیت از روضه سیدالشهدا را مساوی با مرگ خود می پنداشتند!
یا اباعبدالله الحسین ادرکنا بمحبتک و ولایتک و عافیتک
